Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Ελληνικό ποδόσφαιρο. χαχαχαχαχαχα!!!

Τελευταία φορά που πρακολούθησα αγώνα ελληνικού πρωταθλήματος ήταν ο δεύτερος αγώνας Ολυμπιακού Παναθηναικού στο Καραϊσκάκη νομίζω. Από εκείνον τον αγώνα σιχάθηκα το ελληνικό πρωτάθλημα. Με ρωτάνε τι ομάδα είμαι και λέω Παναθηναϊκός, από συνήθεια. Λες και το ήξερα ότι το πρωτάθλημα ήταν χωμένο στα σκατά μέχρι τα ρουθούνια. Όχι ότι ήθελε πολύ μυαλό να το καταλάβεις αλλά λέμε τώρα. Πέσανε όλοι έκπληκτοι από τις αποκαλύψεις, έλεος ρε παιδιά. Κάτι όμως φαίνεται να κινείται θετικά. Άντε μπας και ξαναγίνω φίλαθλος και να παρακολουθώ ποδόσφαιρο που το αποτέλεσμα θα κρίνεται  μέσα στο γήπεδο και όχι από τα κινητά τηλέφωνα του κάθε μουστακαλή και χοντρού και ψηλού και λιγνού κτλ. Αυτά μου ήρθαν στο μυαλό αυτά είπα. Γεία σας και καλό υπόλοιπο ημέρας.

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Τι να πει κανείς...

Τι να πει κανείς με τους πολιτικούς μας. Ο ένας απειλεί σχεδόν με δημοψήφισμα και ο άλλος ζητάει εκλογές. Δεν πάνε καλά έχω την εντύπωση. Δηλ ο πρωθυπουργός τι πιστεύει πως θα απαντήσει ο λαός με το δημοψήφισμα. "Συνεχίστε να μας ... γιατί είμαστε μαζώχες"; Ο πρόεδρος της αξιωματικης αντιπολίτευσης λέει θέλει εκλογές. Κι εγώ θέλω διακοπές στη Χονολουλού. ¨ασε μας κύριε, εδώ τις καλές εποχές και οι εκλογές μας φέρνανε πίσω, πόσο μάλλον τώρα. Την Δευτέρα των εκλογών, αν γίνουν, θα αναλύουμε την αποχή και την κυβέρνηση που θα έχει βγεί με την μικρότερη μειοψηφία όλων των εποχών. Οι πολιτικοί μας απέδειξαν πως το μόνο για το οποίο δεν είναι ικανοί είναι η διάσωση της πατρίδας. Αλλά δεν έχουν εκπαιδευτεί για αυτό το ξέχασα.

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Τι κάνετε;

Ο καιρός ζεσταίνει, αν και σήμερα είναι λίγο κάπως, οι ζέστες σφίγγουν κι εμεις ξεφεύγουμε. Ξεφεύγουμε γενικώς. Το πρωί γυρνώντας  από Χαλκίδα είδα μία οικογένεια να κάνει πικνικ λίγο έξω από τα Ψαχνά επί του κεντρικού δρόμου σε ένα χωράφι με ελιές. Είχαν στρώσει το καρό τραπεζομαντήλο και είχαν αραδιάσει τα ταπερακιά και τρώγανε. Τα πιτσιρικιά κάνα ποδήλατο λες και ηταν στη εξοχή. Τονού σας συνάνθρωποί κρατάτε γερά.

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Καλημέρα.

Καλημέρα σε όλους. Αρχίζω και νιώθω σα ζόμπι. Ξυπνάω και κοιμάμαι με άγχος. Άγχος για το  αν τον επόμενο μήνα θα πληρωθώ, για το αν θα έχω να πληρώσω τις δόσεις, για..., για... Να δούμε που θα μας βγάλει όλο αυτό. Παλαιότερα δήλωνα αισιόδοξο άτομο. Τώρα απλά και μόνο από συνήθεια λέω ότι θα πάνε προς το καλύτερο τα πράγματα. Μπορεί να το κάνω για να δίνω κουράγιο στον εαυτό μου. Θα δείξει.