Καλημέρα...

Καλημέρα. Δυστηχώς επιβεβαιώθηκα για την κίνηση των "Αγανακτισμένων Χαλκιδέων". Πριν λίγο είδα φώτο από μία σελίδα στο ίντερνετ γνωστής Ευβοικής εφημερίδας. Η εικόνα; Εμένα προσωπικά μου θύμισε απλά μία καλοκαιρινή απογευματινή φωτογραφία μιας πλατείας με κίνηση. Θα μου πείτε ότι ούτε εγώ ήμουν παρών. Και βέβαια δεν ήμουν και δεν ήμουν γιατί αν πήγαινα θα κοροϊδευα τον εαυτό μου. Ας σκεφτούμε λίγο τι θα μπορούσε να είχε προηγηθεί κατά τα παρελθόντα χρόνια ώστε να μην φτάσουμε στην κίνηση των αγανακτισμένων πολίτων. Με την ανόχη μας όλα αυτά τα χρόνια οι πολιτικοί μας τρώγανε και δε χορτένανε. Βέβαια μας εξυπηρετούσαν με κανά ρουσφετάκι. Με την ανοχή και με την αδιαφορία μας γίνονταν όλα αυτά τα σκάνδαλα με αποτέλεσμα να χάνονται εθνικοί πόροι κι εθνική περιουσία. Βέβαια δεν χάναμε ούτε τα λεφτά μας, ούτε το σπίτι μας, έτσι δεν υπήρχε λόγος να αντιδράσουμε. Με την συναίνεση μας τους είχαμε στη Βουλή, αφού σε κάθε εκλογική αναμέτρηση βγάζαμε του ίδιους και τους ίδιους. Δεν είδα καμία κίνηση αγανακτισμένων να προτρέψει τους ψηφοφόρους να ρίξουν άκυρο στην κάλπη. Τώρα όμως που μας βάλανε χέρι στην τσέπη την δική μας με απτό τρόπο, αγανακτίσαμε. Ας αγανακτούσαμε το 2007 που κάηκαν εκκατομύρια στρέμματα εθνικού εδάφους και κυρίως αθώοι συνάνθρωποι μας, από την αδιαφορία των πολιτικών η πολιτική των οποίων μας οδήγησε στα σημερινά χάλια. Μέτα από έικοσι μέρες τα ίδια πρόσωπα βγάλαμε να μας κυβερνούν και μάλιστα και τα δύο κόμματα μαζί δεν βγάζανε πλειοψηφία έστω 50,1%. Αν παραδεχόμασταν το χάλι της οικονομίας μας τότε ούτε το ένα τρίτο των μέτρων που λάβαμε σήμερα δεν θα αναγκαζόμασταν να λάβουμε. Τότε έπρεπε να αγανακτήσουμε και να μην ψηφίσουμε. Είχαμε και δικαιολογία τότε. Αλλά ξέχασα δεν είχαν βάλει τότε χέρι στο μισθό μας για να θιγούν άμεσα τα συμφέροντα μας. Τώρα μας έπιασε ο πόνος να αγανακτίσουμε και δεν το κάναμε και καλά. Είδα κι ένα βίντεο από την Χαλκίδα από την συγκέντρωση στην πλατεία του Αγίου Νικολάου. Αν την βλέπαμε με φόντο την εκκλησία θα νομίζαμε ότι κάποιο μυστήριο γίνεται μέσα. Τόσοι πολλόι ήταν οι αγανακτισμένοι. Με τις υγείες μας.